Kategoria: odpady komunalne

Odpady niebezpieczne

Opublikowano przez

Odpady niebezpieczne oznaczają odpady wykazujące co najmniej jedną spośród właściwości niebezpiecznych. Właściwości powodujące, że odpady są odpadami niebezpiecznymi, oraz warunki uznania odpadów za niebezpieczne określone są w: rozporządzeniu (UE) nr 1357/2014 i w rozporządzeniu (UE) 2017/997. Ponadto należy uwzględnić Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 24 grudnia 2019 r., które określa szczegółowe warunki, które muszą być spełnione, aby odpady zostały uznane za posiadające właściwości zakaźne, oraz sposób ich ustalania. Rozporządzenie dotyczy odpadów, które mogą zawierać żywe drobnoustroje lub ich toksyny powodujące choroby u ludzi, zwierząt lub innych organizmów. Takie odpady klasyfikowane są jako niebezpieczne z właściwością HP 9 „Zakaźne”. Należy także przeanalizować składniki odpadów, dla których przekroczenie wartości granicznych stężeń substancji niebezpiecznych może powodować, że odpady są odpadami niebezpiecznymi. Określa je załącznik nr 4 do ustawy o odpadach.

Poniżej „skrótowe” zestawienie właściwości powodujących uznanie odpadów za niebezpieczne, opracowane na podstawie dyrektywy 2008/98/WE oraz rozporządzeń Komisji (UE) nr 1357/2014 i Rady (UE) 2017/997:

Właściwości odpadów niebezpiecznych (HP)

HP 1 „Wybuchowe”

  • Odpady, które w wyniku reakcji chemicznej mogą wydzielać gazy powodujące nagłe zniszczenia.
  • Obejmuje odpady pirotechniczne, nadtlenki organiczne i odpady samoreaktywne.

HP 2 „Utleniające”

  • Odpady wspomagające spalanie innych materiałów poprzez reakcje utleniania.

HP 3 „Łatwopalne”

  • Odpady, które:
    • są cieczami o temperaturze zapłonu poniżej 60°C,
    • mogą zapalać się po kontakcie z powietrzem,
    • w kontakcie z wodą wydzielają gazy palne.

HP 4 „Drażniące”

  • Odpady powodujące podrażnienia skóry lub uszkodzenia oczu.
  • Kryteria: zawartość substancji zaklasyfikowanych jako H315, H319 lub H314 (poniżej progów HP 8).

HP 5 „Działanie toksyczne na narządy docelowe (STOT) lub zagrożenie spowodowane aspiracją”

  • Odpady mogące powodować toksyczne działanie na narządy wewnętrzne lub ostre skutki aspiracyjne.

HP 6 „Ostra toksyczność”

  • Odpady, które mogą powodować ostrą toksyczność po narażeniu inhalacyjnym, przez skórę lub drogą doustną.

HP 7 „Rakotwórcze”

  • Odpady mogące powodować nowotwory lub zwiększające ryzyko ich wystąpienia.

HP 8 „Żrące”

  • Odpady działające destrukcyjnie na tkanki organiczne w wyniku kontaktu.
  • Zawartość substancji H314 w ilości ≥ 5%.

HP 9 „Zakaźne”

  • Odpady zawierające mikroorganizmy lub ich toksyny mogące powodować choroby u ludzi lub innych organizmów.

HP 10 „Działające szkodliwie na rozrodczość”

  • Odpady wpływające negatywnie na zdolności rozrodcze lub rozwój potomstwa.

HP 11 „Mutagenne”

  • Odpady mogące powodować trwałe zmiany genetyczne w komórkach.

HP 12 „Uwalnianie gazów o ostrej toksyczności”

  • Odpady, które w reakcji z wodą lub kwasami uwalniają toksyczne gazy.

HP 13 „Uczulające”

  • Odpady powodujące reakcje alergiczne skóry lub układu oddechowego.

HP 14 „Ekotoksyczne” (zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2017/997)

  • Odpady stanowiące zagrożenie dla środowiska wodnego:
    • H400 (zagrożenie ostre): ≥ 0,1%.
    • H410 (przewlekłe, kategoria 1): obliczane z mnożnikiem 100.
    • H411 (przewlekłe, kategoria 2): obliczane z mnożnikiem 10.
    • H412 i H413 (przewlekłe, kategorie 3 i 4): ≥ 1%.
  • Klasyfikacja wymaga zastosowania obliczeń sumarycznych stężeń z uwzględnieniem mnożników.

HP 15 „Możliwość ujawnienia właściwości niebezpiecznych w określonych warunkach”

  • Odpady, które mogą wykazywać właściwości niebezpieczne w trakcie użytkowania, przetwarzania lub kontaktu z innymi substancjami.

Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 24 grudnia 2019 r. określa szczegółowe warunki, które muszą być spełnione, aby odpady zostały uznane za posiadające właściwości zakaźne, oraz sposób ich ustalania. Oto analiza kluczowych aspektów tego rozporządzenia:

Zakres rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 24 grudnia 2019 r.

Rozporządzenie dotyczy odpadów, które mogą zawierać żywe drobnoustroje lub ich toksyny powodujące choroby u ludzi, zwierząt lub innych organizmów. Takie odpady klasyfikowane są jako niebezpieczne z właściwością HP 9 „Zakaźne”.

Kryteria uznania odpadów za zakaźne

  1. Rodzaj odpadów
    • Odpady zawierające drobnoustroje patogenne (np. bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty), które są zdolne do wywoływania chorób.
    • Źródła takich odpadów:
      • Sektory medyczne i weterynaryjne, np. odpady pochodzące z leczenia zakażonych pacjentów, materiałów biologicznych, środków ochrony indywidualnej.
      • Przemysł, np. odpady z hodowli mikroorganizmów lub ich toksyn.

2. Kryteria mikrobiologiczne

  • Odpady uznaje się za zakaźne, jeżeli zawierają drobnoustroje patogenne o udokumentowanej zdolności wywoływania chorób.
  • Przykłady patogenów:
    • Bakterie: Escherichia coli, Mycobacterium tuberculosis.
    • Wirusy: HIV, wirusy grypy, koronawirusy.
    • Pasożyty: Plasmodium, Toxoplasma gondii.

3. Warunki uznania

  • Odpady są zakaźne, gdy mogą prowadzić do przeniesienia chorób zakaźnych poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni, np. w wyniku nieodpowiedniego przechowywania, transportu lub przetwarzania.

Metody ustalania właściwości zakaźnych

  1. Badania laboratoryjne
    • Odpady powinny być poddawane analizie mikrobiologicznej w celu potwierdzenia obecności drobnoustrojów chorobotwórczych.
  2. Ocena źródła i historii odpadów
    • Ocena, czy odpady pochodzą z procesów lub miejsc, w których występuje ryzyko zakażenia (np. szpitale, laboratoria diagnostyczne, jednostki badań biologicznych).
  3. Identyfikacja i klasyfikacja
    • Klasyfikacja odpadów jako HP 9 „Zakaźne” na podstawie dowodów wskazujących na obecność drobnoustrojów lub toksyn zdolnych do wywoływania chorób.

SKŁADNIKI, KTÓRE MOGĄ POWODOWAĆ, ŻE ODPADY SĄ ODPADAMI NIEBEZPIECZNYMI

1) beryl, związki berylu,
2) związki wanadu,
3) związki chromu (VI),
4) związki kobaltu,
5) związki niklu,
6) związki miedzi,
7) związki cynku,
8) arsen, związki arsenu,
9) selen, związki selenu,
10) związki srebra,
11) kadm, związki kadmu,
12) związki cyny,
13) antymon, związki antymonu,
14) tellur, związki telluru,
15) związki baru z wyjątkiem siarczanu baru,
16) rtęć, związki rtęci,
17) tal, związki talu,
18) ołów, związki ołowiu,
19) siarczki nieorganiczne,
20) nieorganiczne związki fluoru, z wyjątkiem fluorku wapnia,
21) cyjanki nieorganiczne,
22) następujące metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych: lit, sód, potas, wapń, magnez w postaci niezwiązanej,
23) kwaśne roztwory lub kwasy w postaci stałej,
24) roztwory zasadowe i zasady w postaci stałej,
25) azbest (pył i włókna),
26) fosfor, związki fosforu, z wyjątkiem fosforanów mineralnych,
27) karbonylki metali,
28) nadtlenki,
29) chlorany,
30) nadchlorany,
31) azydki,
32) farmaceutyki oraz związki stosowane w medycynie lub w weterynarii,
33) biocydy i substancje fitofarmaceutyczne,
34) substancje zakaźne,
35) kreozoty,
36) izocyjaniany, tiocyjaniany,
37) cyjanki organiczne (np. nitryle),
38) fenole, związki fenolowe,
39) halogenowane rozpuszczalniki,
40) rozpuszczalniki organiczne, z wyjątkiem rozpuszczalników halogenowanych,
41) związki halogenoorganiczne, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych i innych substancji, o których mowa w niniejszym załączniku,
42) aromatyczne, policykliczne i heterocykliczne związki organiczne,
43) aminy alifatyczne,
44) aminy aromatyczne,
45) etery,
46) substancje o właściwościach wybuchowych, z wyjątkiem substancji wyszczególnionych w innych punktach niniejszego załącznika,
47) organiczne związki siarki,
48) jakiekolwiek pochodne polichlorowanego dibenzofuranu,
49) jakiekolwiek pochodne polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny,
50) węglowodory i ich związki z tlenem, azotem lub siarką nieuwzględnione w inny sposób w załączniku IV do ustawy o odpadach.

Zasady ogólne gospodarki odpadami

Opublikowano przez

Zgodnie z art.16 ustawy o odpadach gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności gospodarka odpadami nie może:

powodować zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin lub zwierząt;

powodować uciążliwości przez hałas lub zapach;

wywoływać niekorzystnych skutków dla terenów wiejskich lub miejsc o szczególnym znaczeniu, w tym kulturowym i przyrodniczym.

    Hierarchia sposobów postępowania z odpadami: Art. 17 ustawy o odpadach wprowadza następującą hierarchię sposobów postępowania z odpadami:
    1) zapobieganie powstawaniu odpadów;
    2) przygotowywanie do ponownego użycia;
    3) recykling;
    4) inne procesy odzysku;
    5) unieszkodliwianie.

    Zapobieganie powstawaniu odpadów – rozumie się przez to środki zastosowane w odniesieniu do produktu, materiału lub substancji, zanim staną się one odpadami, zmniejszające:
    a) ilość odpadów, w tym również przez ponowne użycie lub wydłużenie okresu dalszego używania produktu,
    b) negatywne oddziaływanie wytworzonych odpadów na środowisko i zdrowie ludzi,
    c) zawartość substancji niebezpiecznych w materiałach i produktach;

    Przygotowanie do ponownego użycia – rozumie się przez to odzysk polegający na sprawdzeniu, czyszczeniu lub naprawie, w ramach którego produkty lub części produktów, które wcześniej stały się odpadami, są przygotowywane do tego, aby mogły być ponownie wykorzystywane bez jakichkolwiek innych czynności wstępnego przetwarzania;

    Recykling – rozumie się przez to odzysk, w ramach którego odpady są ponownie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach; obejmuje to ponowne przetwarzanie materiału organicznego (recykling organiczny), ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do prac ziemnych. Przez recykling rozumie się także recykling organiczny polegający na obróbce tlenowej, w tym kompostowaniu, lub obróbce beztlenowej odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan; składowanie na składowisku odpadów nie jest traktowane jako recykling organiczny.


    Odzysk – rozumie się przez to jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce. Odpady, których powstaniu nie udało się zapobiec, posiadacz odpadów w pierwszej kolejności jest obowiązany poddać odzyskowi. Odzysk polega w pierwszej kolejności na przygotowaniu odpadów przez ich posiadacza do ponownego użycia lub poddaniu recyklingowi, a jeżeli nie jest to możliwe z przyczyn technologicznych lub nie jest uzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych – poddaniu innym procesom odzysku.


    Unieszkodliwianie odpadów – rozumie się przez to proces niebędący odzyskiem, nawet jeżeli wtórnym skutkiem takiego procesu jest odzysk substancji lub energii. Odpady, których poddanie odzyskowi nie było możliwe z przyczyn technologicznych lub nie jest uzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych posiadacz odpadów jest obowiązany unieszkodliwiać. Unieszkodliwianiu poddaje się te odpady, z których uprzednio wysegregowano odpady nadające się do odzysku. Składowane (na składowisku odpadów) powinny być wyłącznie te odpady, których unieszkodliwienie w inny sposób było niemożliwe.

    Odpady. EMAS. ISO 14001. Konkluzje BAT. Porady i aktualności ochrony środowiska.

    Odpady budowlane i rozbiórkowe

    Opublikowano przez

    Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

    Odpady budowlane i rozbiórkowe – rozumie się przez to odpady powstałe podczas robót budowlanych. Przy czym zgodnie z definicją legalną ustawy Prawo budowlane: przez roboty budowlane – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Co do zasady roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31 ustawy Prawo budowlane.

    Odpady budowlane i rozbiórkowe od dnia 1 stycznia 2025 roku powinny być zbierane oraz odbierane selektywnie, z podziałem co najmniej na: drewno, metale, szkło, tworzywa sztuczne, gips, odpady mineralne, w tym beton, cegłę, płytki i materiały ceramiczne oraz kamienie. Obowiązku, ten nie będzie dotyczył gospodarstw domowych, punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych ani odpadów budowlanych i rozbiórkowych, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5. ustawy o odpadach. Odpady budowlane i rozbiórkowe, które nie zostały zebrane i odebrane w sposób selektywny, podlegają sortowaniu co najmniej na: drewno, metale, szkło, tworzywa sztuczne, gips, odpady mineralne, w tym beton, cegłę, płytki i materiały ceramiczne oraz kamienie.

    Za nieprowadzenie selektywnego zbierania, odbierania i sortowania odpadów budowlanych i rozbiórkowych będzie grozić administracyjna kara pieniężna w wysokości nie mniej niż 1000 zł i nie może wyższej niż 1000000 zł.

    Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów określa katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje ze wskazaniem odpadów niebezpiecznych. Odpady, w zależności od źródła ich powstawania, dzieli się na 20 grup, przy czym grupie 17 przypisano: odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych). Są to:

    KodGrupa / podgrupa / rodzaj
    17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych)
    17 01Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np. beton, cegły, płyty, ceramika)
    17 01 01Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
    17 01 02Gruz ceglany
    17 01 03Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia
    17 01 06*Zmieszane lub wysegregowane odpady z betonu, gruzu ceglanego, odpadowych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia zawierające substancje niebezpieczne
    17 01 07Zmieszane odpady z betonu, gruzu ceglanego, odpadowych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia inne niż wymienione w 17 01 06
    17 01 80Usunięte tynki, tapety, okleiny itp.
    17 01 81Odpady z remontów i przebudowy dróg
    17 01 82Inne niewymienione odpady
    17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych
    17 02 01Drewno
    17 02 02Szkło
    17 02 03Tworzywa sztuczne
    17 02 04*Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych zawierające lub zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi (np. drewniane podkłady kolejowe)
    17 03Mieszanki bitumiczne, smoła i produkty smołowe
    17 03 01*Mieszanki bitumiczne zawierające smołę
    17 03 02Mieszanki bitumiczne inne niż wymienione w 17 03 01
    17 03 03*Smoła i produkty smołowe
    17 03 80Odpadowa papa
    17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali
    17 04 01Miedź, brąz, mosiądz
    17 04 02Aluminium
    17 04 03Ołów
    17 04 04Cynk
    17 04 05Żelazo i stal
    17 04 06Cyna
    17 04 07Mieszaniny metali
    17 04 09*Odpady metali zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi
    17 04 10*Kable zawierające ropę naftową, smołę i inne substancje niebezpieczne
    17 04 11Kable inne niż wymienione w 17 04 10
    17 05Gleba i ziemia (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych oraz urobek z pogłębiania)
    17 05 03*Gleba i ziemia, w tym kamienie, zawierające substancje niebezpieczne (np. PCB)
    17 05 04Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03
    17 05 05*Urobek z pogłębiania zawierający lub zanieczyszczony substancjami niebezpiecznymi
    17 05 06Urobek z pogłębiania inny niż wymieniony w 17 05 05
    17 05 07*Tłuczeń torowy (kruszywo) zawierający substancje niebezpieczne
    17 05 08Tłuczeń torowy (kruszywo) inny niż wymieniony w 17 05 07
    17 06Materiały izolacyjne oraz materiały budowlane zawierające azbest
    17 06 01*Materiały izolacyjne zawierające azbest
    17 06 03*Inne materiały izolacyjne zawierające substancje niebezpieczne
    17 06 04Materiały izolacyjne inne niż wymienione w 17 06 01 i 17 06 03
    17 06 05*Materiały budowlane zawierające azbest
    17 08Materiały budowlane zawierające gips
    17 08 01*Materiały budowlane zawierające gips zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi
    17 08 02Materiały budowlane zawierające gips inne niż wymienione w 17 08 01
    17 09Inne odpady z budowy, remontów i demontażu
    17 09 01*Odpady z budowy, remontów i demontażu zawierające rtęć
    17 09 02*Odpady z budowy, remontów i demontażu zawierające PCB (np. substancje i przedmioty zawierające PCB: szczeliwa, wykładziny podłogowe zawierające żywice, szczelne zespoły okienne, kondensatory)
    17 09 03*Inne odpady z budowy, remontów i demontażu (w tym odpady zmieszane) zawierające substancje niebezpieczne
    17 09 04Zmieszane odpady z budowy, remontów i demontażu inne niż wymienione w 17 09 01, 17 09 02 i 17 09 03
    Rodzaje odpadów z grupy 17

    ODPAD (definicja)

    Opublikowano przez

    Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

    Odpady – rozumie się przez to każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

    Z orzeczeń sądowych:

    Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2023 r. III OSK 7662/21 – przesłanki kwalifikacji przedmiotu jako odpadu

    Z uzasadnienia prawnego:

    Istotnym elementem definicji odpadu jest pojęcie „pozbycie się„, które stanowi przesłankę do uznania za odpad. Oznacza ono zmianę sposobu użytkowania wskazanego przedmiotu, czyli użytkowanie w inny sposób niż nakazuje to przeznaczenie danego przedmiotu, a nowy sposób użytkowania mógłby wywoływać niekorzystne oddziaływanie na środowisko.

    Z definicji zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach wynika dwoista natura odpadu. Odpadem zatem pod pewnymi warunkami może stać się substancja lub przedmiot. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować w świetle celu ogólnego przepisów ustawy o odpadach, którym jest ochrona zdrowia ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami spowodowanymi przez substancję lub przedmiot, które mogą stać się odpadami oraz w świetle celów szczegółowych wynikających zasad gospodarki odpadami.

    Termin „pozbywać się”, który określa zakres stosowania pojęcia „odpad”, nie może zatem być interpretowany wąsko. Przy interpretacji pojęcia „pozbywać się” należy brać pod uwagę przede wszystkim obowiązujące normy prawne dotyczące procesów ponownego użycia, przetwarzania, recyklingu oraz odzysku poszczególnych rodzajów odpadów. Istotne znaczenie mają także standardy dotyczące bezpieczeństwa używania substancji lub przedmiotów. Pozbycie się substancji lub przedmiotu, które stają się odpadem powinno być także oceniane przez pryzmat zasad: zapobiegania odpadom oraz przezorności i materialnej odpowiedzialności sprawcy zanieczyszczającego środowisko. Decydujące znaczenie dla uznania danego przedmiotu za „odpad” ma jego stan oraz wola jego poprzedniego posiadacza.

    W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zakwalifikowanie substancji lub przedmiotu jako „odpadów” wynika przede wszystkim z zachowania posiadacza i ze znaczenia terminu „pozbywać się”. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować z uwzględnieniem celu dyrektywy 2008/98, którym zgodnie z motywem 6 tej dyrektywy jest zmniejszenie negatywnych skutków wytwarzania odpadów i gospodarowania nimi dla zdrowia ludzkiego i środowiska. 

    Link do orzeczenia NSA

    GOSPODARKA ODPADAMI

    Opublikowano przez

    Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

    Gospodarka odpadami– rozumie się przez to wytwarzanie odpadów i gospodarowanie odpadami. Przy czym: gospodarowanie odpadami – obejmuje: zbieranie, transport lub przetwarzanie odpadów, w tym sortowanie, wraz z nadzorem nad wymienionymi działaniami, a także późniejsze postępowanie z miejscami unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów lub pośrednika w obrocie odpadami.

    Przez przetwarzanie odpadów rozumie się procesy odzysku lub unieszkodliwiania, w tym przygotowanie poprzedzające odzysk lub unieszkodliwianie.

    Stosowanie do art. 16 ustawy o odpadach: Gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności gospodarka odpadami nie może:

    1) powodować zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin lub zwierząt;
    2) powodować uciążliwości przez hałas lub zapach;
    3) wywoływać niekorzystnych skutków dla terenów wiejskich lub miejsc o szczególnym znaczeniu, w tym kulturowym i przyrodniczym.

    Z orzeczeń sądowych:

    Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r. II OSK 692/19 – odmowa wydania zezwolenia na zbieranie odpadów.

    Z uzasadnienia prawnego:

    W myśl art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów w przypadku, gdy zamierzony sposób gospodarowania odpadami mógłby powodować zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska. Treść cytowanego przepisu pozostaje zatem w ścisłym związku z art. 16 ustawy o odpadach, w którym ustawodawca wskazuję, że gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska. Mając na uwadze postanowienia cytowanych przepisów wyjaśnić należy, że organ odmawia wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów biorąc pod uwagę potencjalne ryzyko jakie niesie ze sobą ich przetwarzanie. Oznacza to, że sama możliwość spowodowania zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska stanowi wystarczającą przesłankę dla uznania, że pozwolenie takie nie może być wydane. Tym samym niezasadne są zarzuty skarżącej kasacyjnie, że odmowa wydania zezwolenia nie może być uzasadniona samą zaledwie możliwością spowodowania w przyszłości zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska. Zezwolenie takie bowiem może być wydane jedynie w przypadku całkowitego braku możliwości spowodowania takiego zagrożenia co wynika z literalnej wykładni cytowanego przepisu.

    Link do orzeczenia NSA

    BIOODPADY

    Opublikowano przez

    Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

    Bioodpady – rozumie się przez to ulegające biodegradacji odpady z ogrodów i parków, odpady żywności i kuchenne z gospodarstw domowych, gastronomii, w tym restauracji, stołówek oraz zakładów zbiorowego żywienia, biur, hurtowni i jednostek handlu detalicznego, a także podobne odpady z zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność. Przy czym za odpady ulegające biodegradacji – uznaje się odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów.

    Z orzeczeń sądowych:

    Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2024 r. III OSK 134/24 – brak obowiązku gminy przyjmowania bioodpadów w PSZOK.

    Z uzasadnienia prawnego:

    Gmina (…) miała obowiązek tak zorganizować odbiór odpadów, aby z każdej zamieszkanej nieruchomości były one odbierane. Możliwość dostarczenia odpadów przez mieszkańca do punktu ich zbiórki stanowi tylko dodatkowy sposób ich pozbycia się przez właściciela. Sposób ten nie może być traktowany jako jedyny ani nawet jako podstawowy (zob. w tej materii wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 października 2022 r.; sygn. akt III OSK 5507/21; z dnia 21 kwietnia 2022 r.; sygn. akt III OSK 4944/21 oraz z dnia 18 listopada 2019 r.; sygn. akt II OSK 2892/18).

    Podkreślenia wymaga, że odbiór odpadów z nieruchomości jest jednym z podstawowych obowiązków objętych zadaniem publicznym związanym z utrzymaniem czystości i porządku w gminach. (…) Każda gmina ma obowiązek utworzenia odrębnego punktu selektywnego zbierania odpadów, do którego mieszkańcy sami mogą przywozić pewne rodzaje odpadów, ale to nie zwalnia gminy od zorganizowania odbierania odpadów od mieszkańców gminy. Wprawdzie z treści art. 3 ust. 2c u.u.c.p.g. wynika, że gmina może nie zapewniać przyjmowania bioodpadów przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia odbieranie tych odpadów z miejsc ich wytwarzania, to jednak wykładnia tego przepisu nie oznacza alternatywnego sposobu pozbywania się przez mieszkańca bioodpadów, tzn. albo poprzez ich przyjmowanie przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, albo poprzez odbieranie takich odpadów z miejsc ich wytwarzania. Z treści normy prawnej zawartej w tym przepisie wynika, że gmina fakultatywnie w przypadku bioodpadów może nie zapewniać ich przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia ich odbieranie z miejsc wytwarzania. Innymi słowy, gmina zawsze ma obowiązek zorganizowania odbierania bioodpadów z miejsc ich wytwarzania, natomiast nie zawsze jest zobowiązana do ich obowiązkowego przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów. Należy mieć również na uwadze, że jeżeli ustawodawca zamierzał posłużyć się terminem „przyjmowanie” odpadów to taką regulację zamieściłby wprost w u.u.c.p.g. Ustawodawca traktuje „przyjmowanie” odpadów jako odmienny od „odbierania” sposób postępowania z odpadami (np. termin „przyjmowanie” zawarty został w art. 3 ust. 2 pkt 6, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. d tiret drugie, art. 3 ust. 2c, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b, art. 6r. ust. 2d, art. 6r. ust. 3a, art. 6 ra, art. 9nb ust. 1 u.u.c.p.g.). Tam natomiast, gdzie chodzi o „odbieranie”, ustawodawca wprost posłużył się właśnie tym pojęciem (zob. np. art. 3 ust. 2 pkt 4, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. a, b i c, art. 3 ust. 2c, art. 3 ust. 3 pkt 3, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 4 ust. 2a pkt 1, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 4, art. 6 ust. 6, art. 6c ust. 1, 2 i 2a, art. 6d ust. 1, art. 6f, czy art. 9b u.u.c.p.g.). Co istotne, przypadku, gdy dochodzi do pozbywania się odpadów przez właściciela nieruchomości poprzez ich oddanie w punkcie selektywnego zbierania odpadów ustawodawca posługuje się terminem „przyjmowanie” odpadów, a nie ich „odbieranie” (tak w art. 3 ust. 2 pkt 6 czy art. 6r. ust. 2d u.u.c.p.g.). Tym samym nie budzi wątpliwości, że termin „odbieranie” odpadów odnosi się do odbierania odpadów od właścicieli z terenu nieruchomości (a zatem u źródła).

    LInk do orzeczenia NSA

    31.03.2023 – deadline – dla zarządzających składowiskami odpadów

    Opublikowano przez

    31 marca 2023 roku (piątek) mija termin na przekazanie do WIOŚ przez zarządzającego składowiskiem odpadów wyników monitoringu składowiska odpadów przeprowadzonych w roku 2022.
    Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów we wszystkich fazach jego funkcjonowania (przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej). Do fazy eksploatacyjnej składowiska odpadów zalicza się okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia jego rekultywacji.

    Zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowiska odpadów szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.04.2013 r. w sprawie składowisk odpadów (Dz.U. z 2013r., poz.523). Szczegółowe wytyczne dot. monitoringu środowiska składowiska odpadów mogą także znajdować się w zatwierdzonej decyzją Marszałka Instrukcji prowadzenia składowiska lub zezwoleniu na przetwarzanie odpadów albo w pozwoleniu zintegrowanym.

    Wyniki monitoringu należy przekazywać w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą (art. 124, ust. 5 ustawy o odpadach).
    Uwaga: zagrożone karą aresztu albo grzywny (art. 189, ust. 2, pkt 9). 

    #odpady #składowisko #WIOŚ

    Kompaktor na składowisku

    Odpady. EMAS. ISO 14001. Konkluzje BAT. Porady i aktualności ochrony środowiska.

    Kierownik składowiska odpadów – dwudniowe szkolenie przygotowujące do egzaminu mającego na celu uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami – składowania.

    Opublikowano przez

    Termin i lokalizacja:

    12-13 grudnia 2022 roku – Kalisz (Południowa Wielkopolska)

    I dzień w godzinach: 9:00-17:00

    II dzień w godzinach: 9:00-15:00

    Zgodnie z art. 132 ustawy o odpadach na stanowisku kierownika składowiska odpadów zarządzający składowiskiem odpadów zatrudnia osobę posiadającą świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.

    Zapraszamy Państwa na praktyczne szkolenie, którego celem jest przygotowanie do egzaminu i pozytywne zdanie testu umożliwiające uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie składowania odpadów,

    Szkolenie prowadzone przez praktyka, który od wielu lat, na co dzień, zajmuje się tymi kwestiami.

    Główne zagadnienia poruszone podczas szkolenia to:

    1. Uwarunkowania formalno-prawne związane z budową, eksploatacją, rekultywacją, nadzorem, w tym monitoringiem składowisk odpadów;
    2. Wymagania techniczne dla składowisk odpadów,
    3. Odpowiedzialność kierownika składowiska odpadów,
    4. Nowelizacja ustawy o odpadach (decyzje, kary, okresy magazynowania odpadów, odpady budowalne, definicje),
    5. BDO – zasady ewidencji odpadów (KPOK/KPO), błędy (jak dokumentować błędne a zatwierdzone przez wszystkie strony KPO) ,
    6. Sprawozdawczość środowiskowa z działalności składowiska odpadów (BDO, KOBIZE, PRTR, opłaty za korzystanie ze środowiska),
    7. Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowiskach,
    8. Zasady gospodarowania odpadami, decyzje administracyjne związane z wytwarzaniem i przetwarzaniem odpadów.
    9. Zasady klasyfikacji odpadów,
    10. Próbny egzamin.

    Cena:

    1400 PLN netto + 23 % VAT (w przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

    Powyższa cena nie obejmuje kosztów noclegu. Cena szkolenia dla 1 osoby wraz zakwaterowaniem na
    1 dobę (12/13.12.2022) w pokoju 1-osobowym ze śniadaniem i parkingiem w Hotelu Hampton by Hilton w Kaliszu wynosi 1720 zł netto (+23% Vat). W przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

    Udział więcej niż 1 osoby z firmy/instytucji – 7 % rabatu dla każdego uczestnika. Cena szkolenia obejmuje m.in. udział w szkoleniu stacjonarnym, autorskie materiały szkoleniowe, certyfikat ukończenia szkolenia, możliwość zadawania pytań, próbny test, lunch i przerwy kawowe. Oferujemy także wparcie po szkoleniu i możliwość zadawania pytań w ciągu 14 dni po szkoleniu.

    Kontakt: e-mail: szkolenia@synteko.pl; telefon kom.: +48 502 944 967;  www.synteko.pl

    Minimalna ilość uczestników: 5, Maksymalna liczba uczestników: 20.

    W przypadku zgłoszenia się mniejszej liczby uczestników niż 5 – szkolenie może zostać odwołane. W przypadku większej liczby uczestników niż 20 – zaproponujemy części z Państwa inny termin i lokalizację (decyduje kolejność zgłoszeń). Szkolenia prowadzone są tylko stacjonarnie, w salach szkoleniowych / hotelach zapewniających odpowiednie wymagania sanitarne i epidemiologiczne (stąd m.in. ograniczenie liczby uczestników podczas jednego spotkania).

    Wiemy, że spotkanie „na żywo”, z możliwością dyskusji, wymiany zdań i poglądów w kuluarach, skupieniu się tylko na tematyce szkolenia, wspólny posiłek – to aspekty, których bardzo brakuje podczas szkoleń on-line. Dlatego m.in. taka decyzja odnośnie formy spotkania.

    W przypadku losowych sytuacji szkolenia mogą zostać odwołane, o czym poinformujemy Państwa bez zbędnej zwłoki.

    Zapraszamy gorąco. W przypadku pytań prosimy o kontakt.

    O „śmieciach” wiemy naprawdę dużo :-)…

    Prelegent:

    Tomasz Kaczmarek – praktyk – specjalista ds. ochrony środowiska, od ponad 14 lat w branży gospodarki odpadami – właściciel firmy Synteko, także na stanowisku zastępcy kierownika Działu Logistyki i Ochrony Środowiska w Instalacji Komunalnej. Posiada świadectwo kwalifikacji w zakresie gospodarowania odpadami wydane przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Audytor TUV Nord Polska w zakresie systemów zarządzania środowiskowego według normy ISO 14001:2015 oraz EMAS. Współautor poradnika wydawnictwa C.H. BECK pt. „Sprawozdania o odpadach komunalnych. Analiza nowych wzorów obliczeniowych w kontekście zmian prawnych”

    Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja PDF
    Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja DOC

    Nie zwlekaj

    Zapisz się już dziś

    Skontaktuj się z nami – dane kontaktowe
    Formularz zgłoszeniowy PDF

    Infografika z webinaru

    Opublikowano przez

    Dziękuję Zbigniew Skowronek i Interzero Polska za zaproszenie i możliwość przeprowadzenia w dniu 23.06.2022 webinaru. Alicja Wiater – bardzo dziękuję za profesjonalizm i wsparcie w dniu webinaru.

    A najbardziej dziękuję prawie 300 uczestnikom, którzy wytrzymali cały mój 3 godzinny maraton.

    Na deser małe résumé w postaci cudnej infografiki. I moi drodzy – śladem słów piosenki nieodżałowanego Wojciecha Młynarskiego – „róbmy swoje” ….