Kategoria: odpady komunalne

Odpady budowlane i rozbiórkowe

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Odpady budowlane i rozbiórkowe – rozumie się przez to odpady powstałe podczas robót budowlanych. Przy czym zgodnie z definicją legalną ustawy Prawo budowlane: przez roboty budowlane – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Co do zasady roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31 ustawy Prawo budowlane.

Odpady budowlane i rozbiórkowe od dnia 1 stycznia 2025 roku powinny być zbierane oraz odbierane selektywnie, z podziałem co najmniej na: drewno, metale, szkło, tworzywa sztuczne, gips, odpady mineralne, w tym beton, cegłę, płytki i materiały ceramiczne oraz kamienie. Obowiązku, ten nie będzie dotyczył gospodarstw domowych, punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych ani odpadów budowlanych i rozbiórkowych, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5. ustawy o odpadach. Odpady budowlane i rozbiórkowe, które nie zostały zebrane i odebrane w sposób selektywny, podlegają sortowaniu co najmniej na: drewno, metale, szkło, tworzywa sztuczne, gips, odpady mineralne, w tym beton, cegłę, płytki i materiały ceramiczne oraz kamienie.

Za nieprowadzenie selektywnego zbierania, odbierania i sortowania odpadów budowlanych i rozbiórkowych będzie grozić administracyjna kara pieniężna w wysokości nie mniej niż 1000 zł i nie może wyższej niż 1000000 zł.

Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów określa katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje ze wskazaniem odpadów niebezpiecznych. Odpady, w zależności od źródła ich powstawania, dzieli się na 20 grup, przy czym grupie 17 przypisano: odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych). Są to:

KodGrupa / podgrupa / rodzaj
17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych)
17 01Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np. beton, cegły, płyty, ceramika)
17 01 01Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
17 01 02Gruz ceglany
17 01 03Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia
17 01 06*Zmieszane lub wysegregowane odpady z betonu, gruzu ceglanego, odpadowych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia zawierające substancje niebezpieczne
17 01 07Zmieszane odpady z betonu, gruzu ceglanego, odpadowych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia inne niż wymienione w 17 01 06
17 01 80Usunięte tynki, tapety, okleiny itp.
17 01 81Odpady z remontów i przebudowy dróg
17 01 82Inne niewymienione odpady
17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych
17 02 01Drewno
17 02 02Szkło
17 02 03Tworzywa sztuczne
17 02 04*Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych zawierające lub zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi (np. drewniane podkłady kolejowe)
17 03Mieszanki bitumiczne, smoła i produkty smołowe
17 03 01*Mieszanki bitumiczne zawierające smołę
17 03 02Mieszanki bitumiczne inne niż wymienione w 17 03 01
17 03 03*Smoła i produkty smołowe
17 03 80Odpadowa papa
17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali
17 04 01Miedź, brąz, mosiądz
17 04 02Aluminium
17 04 03Ołów
17 04 04Cynk
17 04 05Żelazo i stal
17 04 06Cyna
17 04 07Mieszaniny metali
17 04 09*Odpady metali zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi
17 04 10*Kable zawierające ropę naftową, smołę i inne substancje niebezpieczne
17 04 11Kable inne niż wymienione w 17 04 10
17 05Gleba i ziemia (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych oraz urobek z pogłębiania)
17 05 03*Gleba i ziemia, w tym kamienie, zawierające substancje niebezpieczne (np. PCB)
17 05 04Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03
17 05 05*Urobek z pogłębiania zawierający lub zanieczyszczony substancjami niebezpiecznymi
17 05 06Urobek z pogłębiania inny niż wymieniony w 17 05 05
17 05 07*Tłuczeń torowy (kruszywo) zawierający substancje niebezpieczne
17 05 08Tłuczeń torowy (kruszywo) inny niż wymieniony w 17 05 07
17 06Materiały izolacyjne oraz materiały budowlane zawierające azbest
17 06 01*Materiały izolacyjne zawierające azbest
17 06 03*Inne materiały izolacyjne zawierające substancje niebezpieczne
17 06 04Materiały izolacyjne inne niż wymienione w 17 06 01 i 17 06 03
17 06 05*Materiały budowlane zawierające azbest
17 08Materiały budowlane zawierające gips
17 08 01*Materiały budowlane zawierające gips zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi
17 08 02Materiały budowlane zawierające gips inne niż wymienione w 17 08 01
17 09Inne odpady z budowy, remontów i demontażu
17 09 01*Odpady z budowy, remontów i demontażu zawierające rtęć
17 09 02*Odpady z budowy, remontów i demontażu zawierające PCB (np. substancje i przedmioty zawierające PCB: szczeliwa, wykładziny podłogowe zawierające żywice, szczelne zespoły okienne, kondensatory)
17 09 03*Inne odpady z budowy, remontów i demontażu (w tym odpady zmieszane) zawierające substancje niebezpieczne
17 09 04Zmieszane odpady z budowy, remontów i demontażu inne niż wymienione w 17 09 01, 17 09 02 i 17 09 03
Rodzaje odpadów z grupy 17

ODPAD (definicja)

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Odpady – rozumie się przez to każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Z orzeczeń sądowych:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2023 r. III OSK 7662/21 – przesłanki kwalifikacji przedmiotu jako odpadu

Z uzasadnienia prawnego:

Istotnym elementem definicji odpadu jest pojęcie „pozbycie się„, które stanowi przesłankę do uznania za odpad. Oznacza ono zmianę sposobu użytkowania wskazanego przedmiotu, czyli użytkowanie w inny sposób niż nakazuje to przeznaczenie danego przedmiotu, a nowy sposób użytkowania mógłby wywoływać niekorzystne oddziaływanie na środowisko.

Z definicji zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach wynika dwoista natura odpadu. Odpadem zatem pod pewnymi warunkami może stać się substancja lub przedmiot. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować w świetle celu ogólnego przepisów ustawy o odpadach, którym jest ochrona zdrowia ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami spowodowanymi przez substancję lub przedmiot, które mogą stać się odpadami oraz w świetle celów szczegółowych wynikających zasad gospodarki odpadami.

Termin „pozbywać się”, który określa zakres stosowania pojęcia „odpad”, nie może zatem być interpretowany wąsko. Przy interpretacji pojęcia „pozbywać się” należy brać pod uwagę przede wszystkim obowiązujące normy prawne dotyczące procesów ponownego użycia, przetwarzania, recyklingu oraz odzysku poszczególnych rodzajów odpadów. Istotne znaczenie mają także standardy dotyczące bezpieczeństwa używania substancji lub przedmiotów. Pozbycie się substancji lub przedmiotu, które stają się odpadem powinno być także oceniane przez pryzmat zasad: zapobiegania odpadom oraz przezorności i materialnej odpowiedzialności sprawcy zanieczyszczającego środowisko. Decydujące znaczenie dla uznania danego przedmiotu za „odpad” ma jego stan oraz wola jego poprzedniego posiadacza.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zakwalifikowanie substancji lub przedmiotu jako „odpadów” wynika przede wszystkim z zachowania posiadacza i ze znaczenia terminu „pozbywać się”. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować z uwzględnieniem celu dyrektywy 2008/98, którym zgodnie z motywem 6 tej dyrektywy jest zmniejszenie negatywnych skutków wytwarzania odpadów i gospodarowania nimi dla zdrowia ludzkiego i środowiska. 

Link do orzeczenia NSA

GOSPODARKA ODPADAMI

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Gospodarka odpadami– rozumie się przez to wytwarzanie odpadów i gospodarowanie odpadami. Przy czym: gospodarowanie odpadami – obejmuje: zbieranie, transport lub przetwarzanie odpadów, w tym sortowanie, wraz z nadzorem nad wymienionymi działaniami, a także późniejsze postępowanie z miejscami unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów lub pośrednika w obrocie odpadami.

Przez przetwarzanie odpadów rozumie się procesy odzysku lub unieszkodliwiania, w tym przygotowanie poprzedzające odzysk lub unieszkodliwianie.

Stosowanie do art. 16 ustawy o odpadach: Gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności gospodarka odpadami nie może:

1) powodować zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin lub zwierząt;
2) powodować uciążliwości przez hałas lub zapach;
3) wywoływać niekorzystnych skutków dla terenów wiejskich lub miejsc o szczególnym znaczeniu, w tym kulturowym i przyrodniczym.

Z orzeczeń sądowych:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r. II OSK 692/19 – odmowa wydania zezwolenia na zbieranie odpadów.

Z uzasadnienia prawnego:

W myśl art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów w przypadku, gdy zamierzony sposób gospodarowania odpadami mógłby powodować zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska. Treść cytowanego przepisu pozostaje zatem w ścisłym związku z art. 16 ustawy o odpadach, w którym ustawodawca wskazuję, że gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska. Mając na uwadze postanowienia cytowanych przepisów wyjaśnić należy, że organ odmawia wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów biorąc pod uwagę potencjalne ryzyko jakie niesie ze sobą ich przetwarzanie. Oznacza to, że sama możliwość spowodowania zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska stanowi wystarczającą przesłankę dla uznania, że pozwolenie takie nie może być wydane. Tym samym niezasadne są zarzuty skarżącej kasacyjnie, że odmowa wydania zezwolenia nie może być uzasadniona samą zaledwie możliwością spowodowania w przyszłości zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska. Zezwolenie takie bowiem może być wydane jedynie w przypadku całkowitego braku możliwości spowodowania takiego zagrożenia co wynika z literalnej wykładni cytowanego przepisu.

Link do orzeczenia NSA

BIOODPADY

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Bioodpady – rozumie się przez to ulegające biodegradacji odpady z ogrodów i parków, odpady żywności i kuchenne z gospodarstw domowych, gastronomii, w tym restauracji, stołówek oraz zakładów zbiorowego żywienia, biur, hurtowni i jednostek handlu detalicznego, a także podobne odpady z zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność. Przy czym za odpady ulegające biodegradacji – uznaje się odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów.

Z orzeczeń sądowych:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2024 r. III OSK 134/24 – brak obowiązku gminy przyjmowania bioodpadów w PSZOK.

Z uzasadnienia prawnego:

Gmina (…) miała obowiązek tak zorganizować odbiór odpadów, aby z każdej zamieszkanej nieruchomości były one odbierane. Możliwość dostarczenia odpadów przez mieszkańca do punktu ich zbiórki stanowi tylko dodatkowy sposób ich pozbycia się przez właściciela. Sposób ten nie może być traktowany jako jedyny ani nawet jako podstawowy (zob. w tej materii wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 października 2022 r.; sygn. akt III OSK 5507/21; z dnia 21 kwietnia 2022 r.; sygn. akt III OSK 4944/21 oraz z dnia 18 listopada 2019 r.; sygn. akt II OSK 2892/18).

Podkreślenia wymaga, że odbiór odpadów z nieruchomości jest jednym z podstawowych obowiązków objętych zadaniem publicznym związanym z utrzymaniem czystości i porządku w gminach. (…) Każda gmina ma obowiązek utworzenia odrębnego punktu selektywnego zbierania odpadów, do którego mieszkańcy sami mogą przywozić pewne rodzaje odpadów, ale to nie zwalnia gminy od zorganizowania odbierania odpadów od mieszkańców gminy. Wprawdzie z treści art. 3 ust. 2c u.u.c.p.g. wynika, że gmina może nie zapewniać przyjmowania bioodpadów przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia odbieranie tych odpadów z miejsc ich wytwarzania, to jednak wykładnia tego przepisu nie oznacza alternatywnego sposobu pozbywania się przez mieszkańca bioodpadów, tzn. albo poprzez ich przyjmowanie przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, albo poprzez odbieranie takich odpadów z miejsc ich wytwarzania. Z treści normy prawnej zawartej w tym przepisie wynika, że gmina fakultatywnie w przypadku bioodpadów może nie zapewniać ich przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia ich odbieranie z miejsc wytwarzania. Innymi słowy, gmina zawsze ma obowiązek zorganizowania odbierania bioodpadów z miejsc ich wytwarzania, natomiast nie zawsze jest zobowiązana do ich obowiązkowego przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów. Należy mieć również na uwadze, że jeżeli ustawodawca zamierzał posłużyć się terminem „przyjmowanie” odpadów to taką regulację zamieściłby wprost w u.u.c.p.g. Ustawodawca traktuje „przyjmowanie” odpadów jako odmienny od „odbierania” sposób postępowania z odpadami (np. termin „przyjmowanie” zawarty został w art. 3 ust. 2 pkt 6, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. d tiret drugie, art. 3 ust. 2c, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b, art. 6r. ust. 2d, art. 6r. ust. 3a, art. 6 ra, art. 9nb ust. 1 u.u.c.p.g.). Tam natomiast, gdzie chodzi o „odbieranie”, ustawodawca wprost posłużył się właśnie tym pojęciem (zob. np. art. 3 ust. 2 pkt 4, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. a, b i c, art. 3 ust. 2c, art. 3 ust. 3 pkt 3, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 4 ust. 2a pkt 1, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 4, art. 6 ust. 6, art. 6c ust. 1, 2 i 2a, art. 6d ust. 1, art. 6f, czy art. 9b u.u.c.p.g.). Co istotne, przypadku, gdy dochodzi do pozbywania się odpadów przez właściciela nieruchomości poprzez ich oddanie w punkcie selektywnego zbierania odpadów ustawodawca posługuje się terminem „przyjmowanie” odpadów, a nie ich „odbieranie” (tak w art. 3 ust. 2 pkt 6 czy art. 6r. ust. 2d u.u.c.p.g.). Tym samym nie budzi wątpliwości, że termin „odbieranie” odpadów odnosi się do odbierania odpadów od właścicieli z terenu nieruchomości (a zatem u źródła).

LInk do orzeczenia NSA

31.03.2023 – deadline – dla zarządzających składowiskami odpadów

Opublikowano przez

31 marca 2023 roku (piątek) mija termin na przekazanie do WIOŚ przez zarządzającego składowiskiem odpadów wyników monitoringu składowiska odpadów przeprowadzonych w roku 2022.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów we wszystkich fazach jego funkcjonowania (przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej). Do fazy eksploatacyjnej składowiska odpadów zalicza się okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia jego rekultywacji.

Zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowiska odpadów szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.04.2013 r. w sprawie składowisk odpadów (Dz.U. z 2013r., poz.523). Szczegółowe wytyczne dot. monitoringu środowiska składowiska odpadów mogą także znajdować się w zatwierdzonej decyzją Marszałka Instrukcji prowadzenia składowiska lub zezwoleniu na przetwarzanie odpadów albo w pozwoleniu zintegrowanym.

Wyniki monitoringu należy przekazywać w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą (art. 124, ust. 5 ustawy o odpadach).
Uwaga: zagrożone karą aresztu albo grzywny (art. 189, ust. 2, pkt 9). 

#odpady #składowisko #WIOŚ

Kompaktor na składowisku

Odpady. EMAS. ISO 14001. Konkluzje BAT. Porady i aktualności ochrony środowiska.

Kierownik składowiska odpadów – dwudniowe szkolenie przygotowujące do egzaminu mającego na celu uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami – składowania.

Opublikowano przez

Termin i lokalizacja:

12-13 grudnia 2022 roku – Kalisz (Południowa Wielkopolska)

I dzień w godzinach: 9:00-17:00

II dzień w godzinach: 9:00-15:00

Zgodnie z art. 132 ustawy o odpadach na stanowisku kierownika składowiska odpadów zarządzający składowiskiem odpadów zatrudnia osobę posiadającą świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.

Zapraszamy Państwa na praktyczne szkolenie, którego celem jest przygotowanie do egzaminu i pozytywne zdanie testu umożliwiające uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie składowania odpadów,

Szkolenie prowadzone przez praktyka, który od wielu lat, na co dzień, zajmuje się tymi kwestiami.

Główne zagadnienia poruszone podczas szkolenia to:

  1. Uwarunkowania formalno-prawne związane z budową, eksploatacją, rekultywacją, nadzorem, w tym monitoringiem składowisk odpadów;
  2. Wymagania techniczne dla składowisk odpadów,
  3. Odpowiedzialność kierownika składowiska odpadów,
  4. Nowelizacja ustawy o odpadach (decyzje, kary, okresy magazynowania odpadów, odpady budowalne, definicje),
  5. BDO – zasady ewidencji odpadów (KPOK/KPO), błędy (jak dokumentować błędne a zatwierdzone przez wszystkie strony KPO) ,
  6. Sprawozdawczość środowiskowa z działalności składowiska odpadów (BDO, KOBIZE, PRTR, opłaty za korzystanie ze środowiska),
  7. Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowiskach,
  8. Zasady gospodarowania odpadami, decyzje administracyjne związane z wytwarzaniem i przetwarzaniem odpadów.
  9. Zasady klasyfikacji odpadów,
  10. Próbny egzamin.

Cena:

1400 PLN netto + 23 % VAT (w przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

Powyższa cena nie obejmuje kosztów noclegu. Cena szkolenia dla 1 osoby wraz zakwaterowaniem na
1 dobę (12/13.12.2022) w pokoju 1-osobowym ze śniadaniem i parkingiem w Hotelu Hampton by Hilton w Kaliszu wynosi 1720 zł netto (+23% Vat). W przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

Udział więcej niż 1 osoby z firmy/instytucji – 7 % rabatu dla każdego uczestnika. Cena szkolenia obejmuje m.in. udział w szkoleniu stacjonarnym, autorskie materiały szkoleniowe, certyfikat ukończenia szkolenia, możliwość zadawania pytań, próbny test, lunch i przerwy kawowe. Oferujemy także wparcie po szkoleniu i możliwość zadawania pytań w ciągu 14 dni po szkoleniu.

Kontakt: e-mail: szkolenia@synteko.pl; telefon kom.: +48 502 944 967;  www.synteko.pl

Minimalna ilość uczestników: 5, Maksymalna liczba uczestników: 20.

W przypadku zgłoszenia się mniejszej liczby uczestników niż 5 – szkolenie może zostać odwołane. W przypadku większej liczby uczestników niż 20 – zaproponujemy części z Państwa inny termin i lokalizację (decyduje kolejność zgłoszeń). Szkolenia prowadzone są tylko stacjonarnie, w salach szkoleniowych / hotelach zapewniających odpowiednie wymagania sanitarne i epidemiologiczne (stąd m.in. ograniczenie liczby uczestników podczas jednego spotkania).

Wiemy, że spotkanie „na żywo”, z możliwością dyskusji, wymiany zdań i poglądów w kuluarach, skupieniu się tylko na tematyce szkolenia, wspólny posiłek – to aspekty, których bardzo brakuje podczas szkoleń on-line. Dlatego m.in. taka decyzja odnośnie formy spotkania.

W przypadku losowych sytuacji szkolenia mogą zostać odwołane, o czym poinformujemy Państwa bez zbędnej zwłoki.

Zapraszamy gorąco. W przypadku pytań prosimy o kontakt.

O „śmieciach” wiemy naprawdę dużo :-)…

Prelegent:

Tomasz Kaczmarek – praktyk – specjalista ds. ochrony środowiska, od ponad 14 lat w branży gospodarki odpadami – właściciel firmy Synteko, także na stanowisku zastępcy kierownika Działu Logistyki i Ochrony Środowiska w Instalacji Komunalnej. Posiada świadectwo kwalifikacji w zakresie gospodarowania odpadami wydane przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Audytor TUV Nord Polska w zakresie systemów zarządzania środowiskowego według normy ISO 14001:2015 oraz EMAS. Współautor poradnika wydawnictwa C.H. BECK pt. „Sprawozdania o odpadach komunalnych. Analiza nowych wzorów obliczeniowych w kontekście zmian prawnych”

Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja PDF
Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja DOC

Nie zwlekaj

Zapisz się już dziś

Skontaktuj się z nami – dane kontaktowe
Formularz zgłoszeniowy PDF

Infografika z webinaru

Opublikowano przez

Dziękuję Zbigniew Skowronek i Interzero Polska za zaproszenie i możliwość przeprowadzenia w dniu 23.06.2022 webinaru. Alicja Wiater – bardzo dziękuję za profesjonalizm i wsparcie w dniu webinaru.

A najbardziej dziękuję prawie 300 uczestnikom, którzy wytrzymali cały mój 3 godzinny maraton.

Na deser małe résumé w postaci cudnej infografiki. I moi drodzy – śladem słów piosenki nieodżałowanego Wojciecha Młynarskiego – „róbmy swoje” ….

Zmiana ustawy o odpadach uchwalona na pos. nr 42 Sejmu RP dnia 17-11-2021

Opublikowano przez

Ustawa z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw

Projekt dotyczył dostosowania przepisów do nowych rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej, które zobowiązują kraje Unii do 2035 r. do osiągnięcia 65 proc. poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych i ma na celu zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów ogólnie i na mieszkańca, zapewnienie wysokiej jakości recyklingu oraz wykorzystanie poddanych recyklingowi odpadów jako ważnego źródła surowców.

Link do strony Sejmu RP: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1588

Rozpatrywanie na posiedzeniach komisji i podkomisji: https://www.sejm.gov.pl/SQL2.nsf/poskomprocall?OpenAgent&9&1588

Link do treści ustawy (ISAP): https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210002151

PRTR – dlaczego to takie ważne?

Opublikowano przez

The European Pollutant Release and Transfer Register (E-PRTR) – Europejski Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (E-PRTR) to ogólnoeuropejski rejestr, dzięki któremu dostępne są kluczowe dane środowiskowe z zakładów przemysłowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii. Rejestr zawiera dane zgłaszane corocznie przez około 30 000 zakładów przemysłowych obejmujących 65 rodzajów działalności gospodarczej w całej Europie. Pierwszym rokiem sprawozdawczym w ramach europejskiego PRTR był rok 2007, dla którego dane zostały zgłoszone w czerwcu 2009 r. Od 2010 r. państwa członkowskie przekazują dane do europejskiego PRTR do końca marca, a następnie strona internetowa rejestru jest aktualizowana każdego roku.

Częścią ww. systemu jest administrowany przez GIOŚ Krajowy Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.

Wzór sprawozdania zawierającego dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń określony jest w Rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 22 lutego 2022 r. w sprawie danych objętych Krajowym Rejestrem Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (Dz.U. z 2022r., poz. 455).

Zgodnie z art. 236b POŚ:

Prowadzący instalację obejmującą co najmniej jeden z rodzajów działalności określonych w załączniku I do rozporządzenia 166/2006, który prowadzi tę instalację z przekroczeniem progów wydajności określonych w tym załączniku, przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska:
1) sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia 166/2006, oraz transferów odpadów określonych w art. 5 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia, z uwzględnieniem wielkości produkcji – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po danym roku sprawozdawczym;
2) dane niezbędne do identyfikacji zakładu, na terenie którego jest prowadzona instalacja, obejmujące:
a) dane teleadresowe prowadzącego instalację,
b) dane teleadresowe zakładu,
c) położenie geograficzne zakładu,
d) numer identyfikacyjny działalności gospodarczej,
e) dane dotyczące rodzajów działalności prowadzonych w zakładzie – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym rozpoczął eksploatację instalacji, chyba że dane te zostały już wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przekazane.

Przy czym, jak podkreślono w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2009 r. IV SA/Wa 1676/09 – Próg wydajności odnosi się do technicznych oraz prawnych możliwości produkcyjnych danego zakładu, a nie do jego rzeczywistego obciążenia, które jako parametr zmienny nie może być wyznacznikiem progu wydajności.

Zgodnie z art. 236d POŚ:

  1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa:
    1) w art. 236b ust. 1 pkt 1 – w wysokości 200 zł za każdy dzień opóźnienia, nie więcej jednak niż za 365 dni;
    2) w art. 236b ust. 1 pkt 2 – w wysokości 5000 zł.
    2.W przypadku niezapewnienia przez prowadzącego instalację, wbrew art. 9 ust. 1 rozporządzenia 166/2006, jakości przekazywanych danych, o których mowa w art. 236b ust. 1 pkt 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w wysokości od 500 zł do 25 000 zł.
    2a.Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska kieruje się wagą i skalą naruszeń oraz okolicznościami, w których do nich doszło.
    2b.Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym prowadzący instalację nie mógł zapobiec, wojewódzki inspektor ochrony środowiska odstępuje od wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i 2, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza.
    3.Administracyjną karę pieniężną wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, stała się ostateczna.
    4.. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

Jakie rodzaje działalności z sektora gospodarki odpadami i ściekami podlegają pod obowiązek sprawozdawczy PRTR?

Są to. m.in.:

Rodzaj działalnościPróg wydajności
Instalacje do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznychPrzyjmujące 10 ton na dobę
Instalacje do spalania odpadów innych niż niebezpieczne w zakresie dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (2)Zdolność produkcyjna 3 tony na godzinę
Instalacje do unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczneZdolność przetwarzania 50 ton na dobę
Składowiska (z wyłączeniem składowisk odpadów obojętnych oraz składowisk, które zostały ostatecznie zamknięte przed dniem 16 lipca 2001 r. lub dla których upłynęła faza późniejszej ochrony wymagana przez właściwe organy zgodnie z art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów )Przyjmujące 10 ton na dobę lub o całkowitej pojemności 25000 ton
Instalacje do unieszkodliwiania lub recyklingu padliny zwierzęcej lub odpadów zwierzęcychZdolność produkcyjna 10 ton na dobę
Oczyszczalnie ścieków komunalnychWydajność odpowiadająca liczbie 100000 mieszkańców
Niezależnie eksploatowane oczyszczalnie ścieków przemysłowych, które obsługują jeden lub więcej rodzajów działalności wymienionych w w załączniku I do rozporządzenia 166/2006Wydajność 10000 m3 na dobę
https://ec.europa.eu/environment/industry/stationary/eper/legislation.htm