Dziękuję Zbigniew Skowronek i Interzero Polska za zaproszenie i możliwość przeprowadzenia w dniu 23.06.2022 webinaru. Alicja Wiater – bardzo dziękuję za profesjonalizm i wsparcie w dniu webinaru.
A najbardziej dziękuję prawie 300 uczestnikom, którzy wytrzymali cały mój 3 godzinny maraton.
Na deser małe résumé w postaci cudnej infografiki. I moi drodzy – śladem słów piosenki nieodżałowanego Wojciecha Młynarskiego – „róbmy swoje” ….
Ustawa z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw
Projekt dotyczył dostosowania przepisów do nowych rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej, które zobowiązują kraje Unii do 2035 r. do osiągnięcia 65 proc. poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych i ma na celu zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów ogólnie i na mieszkańca, zapewnienie wysokiej jakości recyklingu oraz wykorzystanie poddanych recyklingowi odpadów jako ważnego źródła surowców.
The European Pollutant Release and Transfer Register (E-PRTR) – Europejski Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (E-PRTR) to ogólnoeuropejski rejestr, dzięki któremu dostępne są kluczowe dane środowiskowe z zakładów przemysłowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii. Rejestr zawiera dane zgłaszane corocznie przez około 30 000 zakładów przemysłowych obejmujących 65 rodzajów działalności gospodarczej w całej Europie. Pierwszym rokiem sprawozdawczym w ramach europejskiego PRTR był rok 2007, dla którego dane zostały zgłoszone w czerwcu 2009 r. Od 2010 r. państwa członkowskie przekazują dane do europejskiego PRTR do końca marca, a następnie strona internetowa rejestru jest aktualizowana każdego roku.
Prowadzący instalację obejmującą co najmniej jeden z rodzajów działalności określonych w załączniku I do rozporządzenia 166/2006, który prowadzi tę instalację z przekroczeniem progów wydajności określonych w tym załączniku, przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska: 1) sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia 166/2006, oraz transferów odpadów określonych w art. 5 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia, z uwzględnieniem wielkości produkcji – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po danym roku sprawozdawczym; 2) dane niezbędne do identyfikacji zakładu, na terenie którego jest prowadzona instalacja, obejmujące: a) dane teleadresowe prowadzącego instalację, b) dane teleadresowe zakładu, c) położenie geograficzne zakładu, d) numer identyfikacyjny działalności gospodarczej, e) dane dotyczące rodzajów działalności prowadzonych w zakładzie – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym rozpoczął eksploatację instalacji, chyba że dane te zostały już wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przekazane.
Przy czym, jak podkreślono w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2009 r. IV SA/Wa 1676/09 – Próg wydajności odnosi się do technicznych oraz prawnych możliwości produkcyjnych danego zakładu, a nie do jego rzeczywistego obciążenia, które jako parametr zmienny nie może być wyznacznikiem progu wydajności.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa: 1) w art. 236b ust. 1 pkt 1 – w wysokości 200 zł za każdy dzień opóźnienia, nie więcej jednak niż za 365 dni; 2) w art. 236b ust. 1 pkt 2 – w wysokości 5000 zł. 2.W przypadku niezapewnienia przez prowadzącego instalację, wbrew art. 9 ust. 1 rozporządzenia 166/2006, jakości przekazywanych danych, o których mowa w art. 236b ust. 1 pkt 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w wysokości od 500 zł do 25 000 zł. 2a.Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska kieruje się wagą i skalą naruszeń oraz okolicznościami, w których do nich doszło. 2b.Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym prowadzący instalację nie mógł zapobiec, wojewódzki inspektor ochrony środowiska odstępuje od wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i 2, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza. 3.Administracyjną karę pieniężną wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, stała się ostateczna. 4.. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.
Jakie rodzaje działalności z sektora gospodarki odpadami i ściekami podlegają pod obowiązek sprawozdawczy PRTR?
Są to. m.in.:
Rodzaj działalności
Próg wydajności
Instalacje do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych
Przyjmujące 10 ton na dobę
Instalacje do spalania odpadów innych niż niebezpieczne w zakresie dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (2)
Zdolność produkcyjna 3 tony na godzinę
Instalacje do unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczne
Zdolność przetwarzania 50 ton na dobę
Składowiska (z wyłączeniem składowisk odpadów obojętnych oraz składowisk, które zostały ostatecznie zamknięte przed dniem 16 lipca 2001 r. lub dla których upłynęła faza późniejszej ochrony wymagana przez właściwe organy zgodnie z art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów )
Przyjmujące 10 ton na dobę lub o całkowitej pojemności 25000 ton
Instalacje do unieszkodliwiania lub recyklingu padliny zwierzęcej lub odpadów zwierzęcych
Zdolność produkcyjna 10 ton na dobę
Oczyszczalnie ścieków komunalnych
Wydajność odpowiadająca liczbie 100000 mieszkańców
Niezależnie eksploatowane oczyszczalnie ścieków przemysłowych, które obsługują jeden lub więcej rodzajów działalności wymienionych w w załączniku I do rozporządzenia 166/2006
31 marca2022 roku mija termin na przekazanie do WIOŚ przez zarządzającego składowiskiem odpadów wyników monitoringu składowiska odpadów przeprowadzonych w roku 2021. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów we wszystkich fazach jego funkcjonowania (przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej). Do fazy eksploatacyjnej składowiska odpadów zalicza się okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia jego rekultywacji.
Zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowiska odpadów szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.04.2013 r. w sprawie składowisk odpadów (Dz.U. z 2013r., poz.523). Wyniki monitoringu należy przekazywać w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą (art. 124, ust. 5 ustawy o odpadach). Uwaga: zagrożone karą aresztu albo grzywny (art. 189, ust. 2, pkt 9). #odpady#składowisko#WIOŚ
W piątek 18 lutego 2022 roku na stornie RCL opublikowano, odłożony wcześniej w legislacyjny niebyt, projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie mechaniczno-biologicznego przetwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych. Jest to kontynuacja projektu z dnia 10.08.2020 roku – który na stronie RCL miał status; wycofany.
Kilka zdań z uzasadnienia do „odmrożonego” projektu:
Wprowadzono obowiązek rozładunku i przetwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych w obiekcie zamkniętym będącym budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351, z późn. zm.), uniemożliwiających oddziaływanie czynników atmosferycznych na te odpady, wyposażonych w szczelne podłoże zapobiegające przedostawaniu się odcieków do środowiska i urządzenia wentylacyjne oraz ograniczające w szczególności przedostawanie się pyłów do powietrza, co ma na celu ograniczenie emisji do środowiska (w konsekwencji również uciążliwości zapachowych).
Należy podkreślić, że zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami, składowanie odpadów jest ostatnim i najmniej pożądanym sposobem postępowania z nimi. Ze składowania muszą zostać wyłączone nieprzetworzone odpady organiczne, stanowiące źródło powstawania metanu podczas ich składowania na składowiskach odpadów.
Podstawowa wielkość frakcji podsitowej wynosi 0–80 mm. Jednakże z uwagi na zasadność stabilizacji większych frakcji wydzielonych z niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych i zawierających odpady ulegające biodegradacji, dopuszcza się również wydzielenie frakcji podsitowej odpadów oznaczonych kodem ex 19 12 12 o wielkości większej niż 0-80 mm. W takiej sytuacji frakcja nadsitowa przyjmuje wielkość odpowiednio powyżej wielkości frakcji podsitowej. Ponadto dla procesu biologicznego przetwarzania odpadów, prowadzonego w warunkach beztlenowych dopuszczono możliwość wydzielenia frakcji podsitowej o wielkości od 0 do 60 mm dla odpadów o kodzie ex 19 12 12. Frakcja nadsitowa w takim przypadku również przyjmuje wielkość odpowiednio powyżej wielkości frakcji podsitowej.
Dodano odniesienie do odpowiedniego zastosowania konkluzji dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (np. emisje zanieczyszczeń do powietrza tabela 6.7 Bat 34). Odpowiedniość polega na zastosowaniu BAT stosowanie do prowadzonego procesu: tj. wymogów odnoszących się do procesu biologicznego przetwarzania odpadów, tj. wymogów odnoszących się do procesu mechanicznego przetwarzania.
Projekt skierowano do I czytania w komisjach – do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Termin przedstawienia sprawozdania do dnia 26-10-2021r.
Wykaz taki określony jest w załączniku nr 2a ustawy o odpadach. Obejmuje 15 pozycji. 1) odpady obojętne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 118 ustawy o odpadach; 2) odpady spełniające kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów obojętnych, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 118 ustawy o odpadach; 3) odpady budowlano-rozbiórkowe, z wyłączeniem odpadów drewna i odpadów tworzyw sztucznych; 4) szkło; 5) odpady zeszklone i z procesów zeszkliwiania; 6) minerały (np. piasek i kamienie, kruszywo); 7) gleba i ziemia, w tym urobek z pogłębiania; 8) odpady metali; 9) odpady fosfogipsów; 10) odpady gipsów; 11) żużle, popioły paleniskowe, pyły z kotłów, popioły lotne, w tym piaski ze złóż fluidalnych, mieszanki popiołowo-żużlowe; 12) rdzenie i formy odlewnicze; 13) odpady materiałów ceramicznych; 14) odpady powstałe z materiałów ogniotrwałych; 15) odpady spoiw mineralnych, w tym cementu, wapna i tynku.
Zgodnie z art. 158 ust. 3 ustawy o odpadach [dodanym ustawą z dnia 19.07.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1579), która wchodzi w życie 30.06.2021 r.] zakazuje się przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do termicznego przekształcania.
Dopuszcza się jednak (art. 158, ust 4) przekazywanie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do termicznego przekształcania, jeżeli został spełniony warunek, o którym mowa w art. 9e ust. 1d ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Warunek uznaje się z spełniony jeżeli gmina, z której są odbierane te odpady, prowadzi selektywne zbieranie odpadów zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 29 grudnia 2016 r. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWEGO SPOSOBU SELEKTYWNEGO ZBIERANIA WYBRANYCH FRAKCJI ODPADÓW (tekst jednolity z dnia 7 października 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2028).
System ROP oznacza zestaw środków podjętych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia, aby producenci produktów ponosili odpowiedzialność finansową lub odpowiedzialność finansową i organizacyjną na etapie cyklu życia produktu, gdy staje się on odpadem.
Producenci produktów powinni pokrywać koszty niezbędne do osiągnięcia celów gospodarowania odpadami oraz innych celów i zadań, w tym dotyczących zapobiegania powstawaniu odpadów, zdefiniowanych dla odnośnego systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Pod ściśle określonymi warunkami koszty te mogą być dzielone z pierwotnymi wytwórcami odpadów lub dystrybutorami, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą zapewnienia właściwego gospodarowania odpadami i efektywności gospodarczej systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta.
Art. 8 i 8a dyrektywy 2008/98/WE wprowadza nowe wymagania dotyczące rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Jednocześnie w art. 3 pkt 21 została dodana nowa definicja systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Zgodnie z art. 8 systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta muszą uwzględniać minimalne wymogi określone w art. 8a. Ogólne wymagania minimalne obejmują: określenie roli i obowiązków wszystkich podmiotów zaangażowanych w system, określenie celów do osiągnięcia, system sprawozdawczy służący do gromadzenia danych, równe traktowanie producentów, niezależnie od ich pochodzenia czy wielkości. Jednocześnie w ramach rozszerzonej odpowiedzialności producenta producenci produktów lub organizacje mają posiadać określony zasięg geograficzny, produktowy i materiałowych, zapewniać dostępność systemów zbierania odpadów, środki finansowe niezbędne do wypełnienia obowiązków, mają stosować mechanizm samokontroli oraz udostępniać publicznie informacje o realizacji celów (w przypadku organizacji także o strukturze, wkładach finansowych i procedurze wyboru podmiotów gospodarujących odpadami). W odniesieniu do wysokości wkładów finansowych producentów na rzecz realizacji rozszerzonej odpowiedzialności producenta, ich wysokość powinna pokrywać koszty selektywnego zbierania odpadów, a następnie ich transportu i przetwarzania, w tym przetwarzania niezbędnego do osiągnięcia unijnych celów w zakresie gospodarowania odpadami, oraz koszty niezbędne do realizacji innych celów i zadań, koszty informowania posiadaczy odpadów oraz koszty gromadzenia danych i sprawozdawczości.
Rozszerzona odpowiedzialność producenta w odniesieniu do produktów, m.in. do opakowań, opon i olejów smarowych, funkcjonuje w Polsce od 2001 r. W tym czasie obowiązki producentów były rozszerzane i modyfikowane, w związku z czym część zadań wynikających z art. 8 i 8a dyrektywy 2008/98/WE już funkcjonuje w warunkach krajowych. Pozostałe, dotychczas nie funkcjonujące obowiązki wynikające z art. 8 i 8a dyrektywy 2008/98/WE, zostaną zaimplementowane w ramach projektowanej ustawy o odpadach. Istniejące systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta w zakresie opakowań, olejów smarowych, opon, sprzętu elektrycznego i elektronicznego, baterii i akumulatorów oraz pojazdów zostaną dostosowane do zmodyfikowanych w dyrektywie przepisów odrębnymi aktami prawnymi w ramach zmian właściwych ustawach produktowych w wymaganym terminie – zgodnie z ww. dyrektywą (art. 8a ust. 7) systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta muszą być zgodne z przepisami tego artykułu do dnia 5 stycznia 2023 r. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy 94/62/WE systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta dla wszystkich opakowań, zgodne z art. 8 i 8a dyrektywy 2008/98/WE, powinny zostać ustanowione do 31 grudnia 2024 roku.
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Ściśle niezbędne ciasteczka
Niezbędne ciasteczka powinny być zawsze włączone, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje dotyczące ustawień ciasteczek.
Jeśli wyłączysz to ciasteczko, nie będziemy mogli zapisać twoich preferencji. Oznacza to, że za każdym razem, gdy odwiedzasz tę stronę, musisz ponownie włączyć lub wyłączyć ciasteczka.
Najnowsze komentarze