Kategoria: składowiska

Odpady obojętne

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Odpady obojętne – rozumie się przez to odpady, które nie ulegają istotnym przemianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym; są nierozpuszczalne, nie wchodzą w reakcje fizyczne ani chemiczne, nie powodują zanieczyszczenia środowiska lub zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, nie ulegają biodegradacji i nie wpływają niekorzystnie na materię, z którą się kontaktują; ogólna zawartość zanieczyszczeń w tych odpadach oraz zdolność do ich wymywania, a także negatywne oddziaływanie na środowisko odcieku są nieznaczne, a w szczególności nie stanowią zagrożenia dla jakości wód powierzchniowych, wód podziemnych, gleby i ziemi;

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 16 lipca 2015 r. w sprawie dopuszczania odpadów do składowania na składowiskach określa m.in. odpady obojętne, dla których podstawową charakterystykę odpadów sporządza się bez przeprowadzania badań, o których mowa w art. 110 ust. 2 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Są to:

Kod odpaduWyszczególnienieOgraniczenia
10 11 03Odpady materiałów z włókna szklanegoWyłącznie bez spoiwa organicznego
15 01 07Opakowania ze szkła–
17 01 01BetonTylko wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe*
17 01 02CegłyTylko wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe*
17 01 03Płytki i ceramikaTylko wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe*
17 01 07Mieszaniny betonu, cegieł, płytek i ceramikiTylko wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe*
17 02 02Szkło–
17 05 04Gleba i kamienieOprócz warstwy uprawnej, torfu; oprócz ziemi i kamieni z miejsc skażonych
19 12 05Szkło–
20 01 02SzkłoWyłącznie szkło gromadzone oddzielnie
20 02 02Gleba i kamienieWyłącznie odpady ogrodowe i parkowe; oprócz warstwy uprawnej, torfu
* Wybrane odpady budowlane i rozbiórkowe: z niską zawartością innego rodzaju materiałów (jak metale, tworzywa sztuczne, ziemia, odpady organiczne, drewno, guma itp.):- żadne odpady budowlane zanieczyszczone niebezpiecznymi substancjami nieorganicznymi lub organicznymi, np. ze względu na proces produkcyjny przy pracach budowlanych, skażenie gleby, składowanie i stosowanie pestycydów lub innych substancji niebezpiecznych itd., chyba że zostało w sposób jasny wykazane, że rozbierana konstrukcja nie była znacznie zanieczyszczona,
– żadne odpady budowlane, poddane obróbce, pokryte lub malowane materiałami ze znaczną zawartością substancji niebezpiecznych.

Kryteria dopuszczania odpadów obojętnych do składowania na składowisku odpadów obojętnych obejmują:

1) dopuszczalne graniczne wartości wymywania;

2) parametry dodatkowe.

2. Dopuszczalne graniczne wartości wymywania wyznacza się przy stosunku cieczy do fazy stałej 10 (test podstawowy) lub 2 (test pomocniczy) l/kg całkowitej zawartości składników, przy czym test pomocniczy wykonuje się w przypadku braku możliwości przeprowadzenia testu podstawowego.

Dopuszczalne graniczne wartości wymywania:

.Zakres badańDopuszczalne graniczne wartości wymywania*
ciecz/faza stała = 10 l/kg[mg/kg suchej masy] test podstawowyciecz/faza stała =2 l/kg[mg/kg suchej masy] test pomocniczy
1Arsen (As)0,50,1
2Bar (Ba)207
3Kadm (Cd)0,040,03
4Chrom całkowity (Cr)0,50,2
5Miedź (Cu)20,9
6Rtęć (Hg)0,010,003
7Molibden (Mo)0,50,3
8Nikiel (Ni)0,40,2
9Ołów (Pb)0,50,2
10Antymon (Sb)0,060,02
11Selen (Se)0,10,06
12Cynk (Zn)42
13Chlorki (Cl–)800550
14Fluorki (F–)104
15Siarczany (SO42-)**1000560
16Wskaźnik fenolowy10,5
17Rozpuszczony węgiel organiczny (DOC)***500240
18Stałe związki rozpuszczone (TDS)****40002500
* Dopuszczalne graniczne wartości wymywania w przypadku odpadów składowanych na składowiskach wyposażonych w systemy gromadzenia odcieków kierowanych następnie do oczyszczalni ścieków, z wyjątkiem składników DOC i TDS, uznaje się za spełnione w przypadku wartości wyższych niż określone w tabeli.** Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla siarczanów, można mimo to uznać go za spełniający kryteria przyjęcia, jeżeli odciek nie przekracza żadnej z następujących wartości: 1500 mg/l dla próby perkolacji przy L/S = 0,1 l/kg i 6000 mg/kg przy L/S = 10 l/kg. Będzie konieczne zastosowanie próby perkolacji dla określenia wartości dopuszczalnej przy L/S = 0,1 l/kg w stanie równowagi początkowej, natomiast wartość dopuszczalna przy L/S = 10 l/kg może być określona w porcjowej próbie odcieku lub w próbie perkolacji w warunkach zbliżonych do równowagi miejscowej.
*** Jeżeli odpad nie spełnia wartości podanych dla DOC przy jego własnej wartości pH, może być badany alternatywnie przy L/S = 10 l/kg oraz pH między 7,5 a 8,0. Odpad może zostać uznany za spełniający kryteria przyjęcia dla DOC, jeżeli wynik tego badania nie przekracza 500 mg/kg.
**** Wartości dla stałych związków rozpuszczonych (TDS) mogą być stosowane zamiennie dla wartości siarczanów i chlorków.

ODPADY MEDYCZNE

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Odpady medyczne – rozumie się przez to odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny.

Zgodnie z art. 94. ustawy o odpadach zakazuje się odzysku odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych, z wyjątkiem rodzajów odpadów wymienionych niżej (kody odpadów zgodnie z katalogiem odpadów):

18 01 Odpady z opieki okołoporodowej, diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej:
18 01 01 – Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki (z wyłączeniem 18 01 03)
18 01 04 – Inne odpady niż wymienione w 18 01 03 (np. opatrunki z materiału lub gipsu, pościel, ubrania jednorazowe, pieluchy)
18 01 06* – Chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, zawierające substancje niebezpieczne
18 01 07 – Chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, inne niż wymienione w 18 01 06
ex 18 01 10* – Odpady amalgamatu dentystycznego (z wyłączeniem odpadów o właściwościach zakaźnych)
ex 18 01 81 – Zużyte peloidy po zabiegach wykonywanych w ramach działalności leczniczej inne niż wymienione w 18 01 80 – borowina pozabiegowa
18 02 Odpady z badań, diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej
18 02 01 – Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki (z wyłączeniem 18 02 02)
18 02 03 – Inne odpady niż wymienione w 18 02 02
18 02 06 – Chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, inne niż wymienione w 18 02 05

Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 26 listopada 2021 r. w sprawie unieszkodliwiania oraz magazynowania odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych określa dopuszczalne sposoby unieszkodliwiania i warunki magazynowania odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych oraz warunki prowadzenia procesów unieszkodliwiania odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych, a także sposób monitoringu tych procesów, dla których prowadzenie monitoringu jest konieczne dla zapewnienia prawidłowego prowadzenia tych procesów.

Dopuszczalnymi sposobami unieszkodliwiania odpadów medycznych i odpadów weterynaryjnych, nieposiadających właściwości zakaźnych, są:

1) przekształcanie termiczne na lądzie (D10),

2) obróbka fizyczno-chemiczna z wyłączeniem autoklawowania, dezynfekcji termicznej oraz działania mikrofalami, jeżeli technika zastosowana w tej obróbce zapewnia bezpieczne dla środowiska oraz dla życia i zdrowia ludzi unieszkodliwianie odpadów (D9),

3) składowanie na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne (D5) – dla odpadów innych niż niebezpieczne.

Zakazuje się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.

Link do rozporządzenia

ODPAD (definicja)

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Odpady – rozumie się przez to każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Z orzeczeń sądowych:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2023 r. III OSK 7662/21 – przesłanki kwalifikacji przedmiotu jako odpadu

Z uzasadnienia prawnego:

Istotnym elementem definicji odpadu jest pojęcie „pozbycie się„, które stanowi przesłankę do uznania za odpad. Oznacza ono zmianę sposobu użytkowania wskazanego przedmiotu, czyli użytkowanie w inny sposób niż nakazuje to przeznaczenie danego przedmiotu, a nowy sposób użytkowania mógłby wywoływać niekorzystne oddziaływanie na środowisko.

Z definicji zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach wynika dwoista natura odpadu. Odpadem zatem pod pewnymi warunkami może stać się substancja lub przedmiot. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować w świetle celu ogólnego przepisów ustawy o odpadach, którym jest ochrona zdrowia ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami spowodowanymi przez substancję lub przedmiot, które mogą stać się odpadami oraz w świetle celów szczegółowych wynikających zasad gospodarki odpadami.

Termin „pozbywać się”, który określa zakres stosowania pojęcia „odpad”, nie może zatem być interpretowany wąsko. Przy interpretacji pojęcia „pozbywać się” należy brać pod uwagę przede wszystkim obowiązujące normy prawne dotyczące procesów ponownego użycia, przetwarzania, recyklingu oraz odzysku poszczególnych rodzajów odpadów. Istotne znaczenie mają także standardy dotyczące bezpieczeństwa używania substancji lub przedmiotów. Pozbycie się substancji lub przedmiotu, które stają się odpadem powinno być także oceniane przez pryzmat zasad: zapobiegania odpadom oraz przezorności i materialnej odpowiedzialności sprawcy zanieczyszczającego środowisko. Decydujące znaczenie dla uznania danego przedmiotu za „odpad” ma jego stan oraz wola jego poprzedniego posiadacza.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zakwalifikowanie substancji lub przedmiotu jako „odpadów” wynika przede wszystkim z zachowania posiadacza i ze znaczenia terminu „pozbywać się”. Pojęcie „pozbywać się” należy interpretować z uwzględnieniem celu dyrektywy 2008/98, którym zgodnie z motywem 6 tej dyrektywy jest zmniejszenie negatywnych skutków wytwarzania odpadów i gospodarowania nimi dla zdrowia ludzkiego i środowiska. 

Link do orzeczenia NSA

BIOODPADY

Opublikowano przez

Z cyklu: Definicje ustawy o odpadach

Bioodpady – rozumie się przez to ulegające biodegradacji odpady z ogrodów i parków, odpady żywności i kuchenne z gospodarstw domowych, gastronomii, w tym restauracji, stołówek oraz zakładów zbiorowego żywienia, biur, hurtowni i jednostek handlu detalicznego, a także podobne odpady z zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność. Przy czym za odpady ulegające biodegradacji – uznaje się odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów.

Z orzeczeń sądowych:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2024 r. III OSK 134/24 – brak obowiązku gminy przyjmowania bioodpadów w PSZOK.

Z uzasadnienia prawnego:

Gmina (…) miała obowiązek tak zorganizować odbiór odpadów, aby z każdej zamieszkanej nieruchomości były one odbierane. Możliwość dostarczenia odpadów przez mieszkańca do punktu ich zbiórki stanowi tylko dodatkowy sposób ich pozbycia się przez właściciela. Sposób ten nie może być traktowany jako jedyny ani nawet jako podstawowy (zob. w tej materii wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 października 2022 r.; sygn. akt III OSK 5507/21; z dnia 21 kwietnia 2022 r.; sygn. akt III OSK 4944/21 oraz z dnia 18 listopada 2019 r.; sygn. akt II OSK 2892/18).

Podkreślenia wymaga, że odbiór odpadów z nieruchomości jest jednym z podstawowych obowiązków objętych zadaniem publicznym związanym z utrzymaniem czystości i porządku w gminach. (…) Każda gmina ma obowiązek utworzenia odrębnego punktu selektywnego zbierania odpadów, do którego mieszkańcy sami mogą przywozić pewne rodzaje odpadów, ale to nie zwalnia gminy od zorganizowania odbierania odpadów od mieszkańców gminy. Wprawdzie z treści art. 3 ust. 2c u.u.c.p.g. wynika, że gmina może nie zapewniać przyjmowania bioodpadów przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia odbieranie tych odpadów z miejsc ich wytwarzania, to jednak wykładnia tego przepisu nie oznacza alternatywnego sposobu pozbywania się przez mieszkańca bioodpadów, tzn. albo poprzez ich przyjmowanie przez punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, albo poprzez odbieranie takich odpadów z miejsc ich wytwarzania. Z treści normy prawnej zawartej w tym przepisie wynika, że gmina fakultatywnie w przypadku bioodpadów może nie zapewniać ich przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów komunalnych, jeżeli w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w całości zapewnia ich odbieranie z miejsc wytwarzania. Innymi słowy, gmina zawsze ma obowiązek zorganizowania odbierania bioodpadów z miejsc ich wytwarzania, natomiast nie zawsze jest zobowiązana do ich obowiązkowego przyjmowania w punkcie selektywnego zbierania odpadów. Należy mieć również na uwadze, że jeżeli ustawodawca zamierzał posłużyć się terminem „przyjmowanie” odpadów to taką regulację zamieściłby wprost w u.u.c.p.g. Ustawodawca traktuje „przyjmowanie” odpadów jako odmienny od „odbierania” sposób postępowania z odpadami (np. termin „przyjmowanie” zawarty został w art. 3 ust. 2 pkt 6, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. d tiret drugie, art. 3 ust. 2c, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b, art. 6r. ust. 2d, art. 6r. ust. 3a, art. 6 ra, art. 9nb ust. 1 u.u.c.p.g.). Tam natomiast, gdzie chodzi o „odbieranie”, ustawodawca wprost posłużył się właśnie tym pojęciem (zob. np. art. 3 ust. 2 pkt 4, art. 3 ust. 2 pkt 9 lit. a, b i c, art. 3 ust. 2c, art. 3 ust. 3 pkt 3, art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 4 ust. 2a pkt 1, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 4, art. 6 ust. 6, art. 6c ust. 1, 2 i 2a, art. 6d ust. 1, art. 6f, czy art. 9b u.u.c.p.g.). Co istotne, przypadku, gdy dochodzi do pozbywania się odpadów przez właściciela nieruchomości poprzez ich oddanie w punkcie selektywnego zbierania odpadów ustawodawca posługuje się terminem „przyjmowanie” odpadów, a nie ich „odbieranie” (tak w art. 3 ust. 2 pkt 6 czy art. 6r. ust. 2d u.u.c.p.g.). Tym samym nie budzi wątpliwości, że termin „odbieranie” odpadów odnosi się do odbierania odpadów od właścicieli z terenu nieruchomości (a zatem u źródła).

LInk do orzeczenia NSA

31.03.2023 – deadline – dla zarządzających składowiskami odpadów

Opublikowano przez

31 marca 2023 roku (piątek) mija termin na przekazanie do WIOŚ przez zarządzającego składowiskiem odpadów wyników monitoringu składowiska odpadów przeprowadzonych w roku 2022.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów we wszystkich fazach jego funkcjonowania (przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej). Do fazy eksploatacyjnej składowiska odpadów zalicza się okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia jego rekultywacji.

Zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowiska odpadów szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.04.2013 r. w sprawie składowisk odpadów (Dz.U. z 2013r., poz.523). Szczegółowe wytyczne dot. monitoringu środowiska składowiska odpadów mogą także znajdować się w zatwierdzonej decyzją Marszałka Instrukcji prowadzenia składowiska lub zezwoleniu na przetwarzanie odpadów albo w pozwoleniu zintegrowanym.

Wyniki monitoringu należy przekazywać w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą (art. 124, ust. 5 ustawy o odpadach).
Uwaga: zagrożone karą aresztu albo grzywny (art. 189, ust. 2, pkt 9). 

#odpady #składowisko #WIOŚ

Kompaktor na składowisku

Odpady. EMAS. ISO 14001. Konkluzje BAT. Porady i aktualności ochrony środowiska.

Kierownik składowiska odpadów – dwudniowe szkolenie przygotowujące do egzaminu mającego na celu uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami – składowania.

Opublikowano przez

Termin i lokalizacja:

12-13 grudnia 2022 roku – Kalisz (Południowa Wielkopolska)

I dzień w godzinach: 9:00-17:00

II dzień w godzinach: 9:00-15:00

Zgodnie z art. 132 ustawy o odpadach na stanowisku kierownika składowiska odpadów zarządzający składowiskiem odpadów zatrudnia osobę posiadającą świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.

Zapraszamy Państwa na praktyczne szkolenie, którego celem jest przygotowanie do egzaminu i pozytywne zdanie testu umożliwiające uzyskanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie składowania odpadów,

Szkolenie prowadzone przez praktyka, który od wielu lat, na co dzień, zajmuje się tymi kwestiami.

Główne zagadnienia poruszone podczas szkolenia to:

  1. Uwarunkowania formalno-prawne związane z budową, eksploatacją, rekultywacją, nadzorem, w tym monitoringiem składowisk odpadów;
  2. Wymagania techniczne dla składowisk odpadów,
  3. Odpowiedzialność kierownika składowiska odpadów,
  4. Nowelizacja ustawy o odpadach (decyzje, kary, okresy magazynowania odpadów, odpady budowalne, definicje),
  5. BDO – zasady ewidencji odpadów (KPOK/KPO), błędy (jak dokumentować błędne a zatwierdzone przez wszystkie strony KPO) ,
  6. Sprawozdawczość środowiskowa z działalności składowiska odpadów (BDO, KOBIZE, PRTR, opłaty za korzystanie ze środowiska),
  7. Kryteria dopuszczania odpadów do składowania na składowiskach,
  8. Zasady gospodarowania odpadami, decyzje administracyjne związane z wytwarzaniem i przetwarzaniem odpadów.
  9. Zasady klasyfikacji odpadów,
  10. Próbny egzamin.

Cena:

1400 PLN netto + 23 % VAT (w przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

Powyższa cena nie obejmuje kosztów noclegu. Cena szkolenia dla 1 osoby wraz zakwaterowaniem na
1 dobę (12/13.12.2022) w pokoju 1-osobowym ze śniadaniem i parkingiem w Hotelu Hampton by Hilton w Kaliszu wynosi 1720 zł netto (+23% Vat). W przypadku, gdy szkolenie opłacone jest min. w 70% ze środków publicznych przysługuje Państwu zwolnienie z VAT, na podstawie oświadczenia).

Udział więcej niż 1 osoby z firmy/instytucji – 7 % rabatu dla każdego uczestnika. Cena szkolenia obejmuje m.in. udział w szkoleniu stacjonarnym, autorskie materiały szkoleniowe, certyfikat ukończenia szkolenia, możliwość zadawania pytań, próbny test, lunch i przerwy kawowe. Oferujemy także wparcie po szkoleniu i możliwość zadawania pytań w ciągu 14 dni po szkoleniu.

Kontakt: e-mail: szkolenia@synteko.pl; telefon kom.: +48 502 944 967;  www.synteko.pl

Minimalna ilość uczestników: 5, Maksymalna liczba uczestników: 20.

W przypadku zgłoszenia się mniejszej liczby uczestników niż 5 – szkolenie może zostać odwołane. W przypadku większej liczby uczestników niż 20 – zaproponujemy części z Państwa inny termin i lokalizację (decyduje kolejność zgłoszeń). Szkolenia prowadzone są tylko stacjonarnie, w salach szkoleniowych / hotelach zapewniających odpowiednie wymagania sanitarne i epidemiologiczne (stąd m.in. ograniczenie liczby uczestników podczas jednego spotkania).

Wiemy, że spotkanie „na żywo”, z możliwością dyskusji, wymiany zdań i poglądów w kuluarach, skupieniu się tylko na tematyce szkolenia, wspólny posiłek – to aspekty, których bardzo brakuje podczas szkoleń on-line. Dlatego m.in. taka decyzja odnośnie formy spotkania.

W przypadku losowych sytuacji szkolenia mogą zostać odwołane, o czym poinformujemy Państwa bez zbędnej zwłoki.

Zapraszamy gorąco. W przypadku pytań prosimy o kontakt.

O „śmieciach” wiemy naprawdę dużo :-)…

Prelegent:

Tomasz Kaczmarek – praktyk – specjalista ds. ochrony środowiska, od ponad 14 lat w branży gospodarki odpadami – właściciel firmy Synteko, także na stanowisku zastępcy kierownika Działu Logistyki i Ochrony Środowiska w Instalacji Komunalnej. Posiada świadectwo kwalifikacji w zakresie gospodarowania odpadami wydane przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Audytor TUV Nord Polska w zakresie systemów zarządzania środowiskowego według normy ISO 14001:2015 oraz EMAS. Współautor poradnika wydawnictwa C.H. BECK pt. „Sprawozdania o odpadach komunalnych. Analiza nowych wzorów obliczeniowych w kontekście zmian prawnych”

Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja PDF
Formularz zgłoszenia na szkolenie – do pobrania – wersja DOC

Nie zwlekaj

Zapisz się już dziś

Skontaktuj się z nami – dane kontaktowe
Formularz zgłoszeniowy PDF

Zmiana ustawy o odpadach uchwalona na pos. nr 42 Sejmu RP dnia 17-11-2021

Opublikowano przez

Ustawa z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw

Projekt dotyczył dostosowania przepisów do nowych rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej, które zobowiązują kraje Unii do 2035 r. do osiągnięcia 65 proc. poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych i ma na celu zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów ogólnie i na mieszkańca, zapewnienie wysokiej jakości recyklingu oraz wykorzystanie poddanych recyklingowi odpadów jako ważnego źródła surowców.

Link do strony Sejmu RP: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1588

Rozpatrywanie na posiedzeniach komisji i podkomisji: https://www.sejm.gov.pl/SQL2.nsf/poskomprocall?OpenAgent&9&1588

Link do treści ustawy (ISAP): https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210002151

PRTR – dlaczego to takie ważne?

Opublikowano przez

The European Pollutant Release and Transfer Register (E-PRTR) – Europejski Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (E-PRTR) to ogólnoeuropejski rejestr, dzięki któremu dostępne są kluczowe dane środowiskowe z zakładów przemysłowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii. Rejestr zawiera dane zgłaszane corocznie przez około 30 000 zakładów przemysłowych obejmujących 65 rodzajów działalności gospodarczej w całej Europie. Pierwszym rokiem sprawozdawczym w ramach europejskiego PRTR był rok 2007, dla którego dane zostały zgłoszone w czerwcu 2009 r. Od 2010 r. państwa członkowskie przekazują dane do europejskiego PRTR do końca marca, a następnie strona internetowa rejestru jest aktualizowana każdego roku.

Częścią ww. systemu jest administrowany przez GIOŚ Krajowy Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.

Wzór sprawozdania zawierającego dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń określony jest w Rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 22 lutego 2022 r. w sprawie danych objętych Krajowym Rejestrem Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (Dz.U. z 2022r., poz. 455).

Zgodnie z art. 236b POŚ:

Prowadzący instalację obejmującą co najmniej jeden z rodzajów działalności określonych w załączniku I do rozporządzenia 166/2006, który prowadzi tę instalację z przekroczeniem progów wydajności określonych w tym załączniku, przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska:
1) sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia 166/2006, oraz transferów odpadów określonych w art. 5 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia, z uwzględnieniem wielkości produkcji – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po danym roku sprawozdawczym;
2) dane niezbędne do identyfikacji zakładu, na terenie którego jest prowadzona instalacja, obejmujące:
a) dane teleadresowe prowadzącego instalację,
b) dane teleadresowe zakładu,
c) położenie geograficzne zakładu,
d) numer identyfikacyjny działalności gospodarczej,
e) dane dotyczące rodzajów działalności prowadzonych w zakładzie – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym rozpoczął eksploatację instalacji, chyba że dane te zostały już wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przekazane.

Przy czym, jak podkreślono w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2009 r. IV SA/Wa 1676/09 – Próg wydajności odnosi się do technicznych oraz prawnych możliwości produkcyjnych danego zakładu, a nie do jego rzeczywistego obciążenia, które jako parametr zmienny nie może być wyznacznikiem progu wydajności.

Zgodnie z art. 236d POŚ:

  1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa:
    1) w art. 236b ust. 1 pkt 1 – w wysokości 200 zł za każdy dzień opóźnienia, nie więcej jednak niż za 365 dni;
    2) w art. 236b ust. 1 pkt 2 – w wysokości 5000 zł.
    2.W przypadku niezapewnienia przez prowadzącego instalację, wbrew art. 9 ust. 1 rozporządzenia 166/2006, jakości przekazywanych danych, o których mowa w art. 236b ust. 1 pkt 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska nakłada na prowadzącego instalację, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w wysokości od 500 zł do 25 000 zł.
    2a.Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska kieruje się wagą i skalą naruszeń oraz okolicznościami, w których do nich doszło.
    2b.Jeżeli okoliczności sprawy i dowody wskazują, że do naruszenia doszło wskutek zdarzeń lub okoliczności, którym prowadzący instalację nie mógł zapobiec, wojewódzki inspektor ochrony środowiska odstępuje od wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i 2, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza.
    3.Administracyjną karę pieniężną wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, stała się ostateczna.
    4.. W sprawach dotyczących administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

Jakie rodzaje działalności z sektora gospodarki odpadami i ściekami podlegają pod obowiązek sprawozdawczy PRTR?

Są to. m.in.:

Rodzaj działalnościPróg wydajności
Instalacje do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznychPrzyjmujące 10 ton na dobę
Instalacje do spalania odpadów innych niż niebezpieczne w zakresie dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (2)Zdolność produkcyjna 3 tony na godzinę
Instalacje do unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczneZdolność przetwarzania 50 ton na dobę
Składowiska (z wyłączeniem składowisk odpadów obojętnych oraz składowisk, które zostały ostatecznie zamknięte przed dniem 16 lipca 2001 r. lub dla których upłynęła faza późniejszej ochrony wymagana przez właściwe organy zgodnie z art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów )Przyjmujące 10 ton na dobę lub o całkowitej pojemności 25000 ton
Instalacje do unieszkodliwiania lub recyklingu padliny zwierzęcej lub odpadów zwierzęcychZdolność produkcyjna 10 ton na dobę
Oczyszczalnie ścieków komunalnychWydajność odpowiadająca liczbie 100000 mieszkańców
Niezależnie eksploatowane oczyszczalnie ścieków przemysłowych, które obsługują jeden lub więcej rodzajów działalności wymienionych w w załączniku I do rozporządzenia 166/2006Wydajność 10000 m3 na dobę
https://ec.europa.eu/environment/industry/stationary/eper/legislation.htm

Ważny termin dla zarządzających składowiskami odpadów

Opublikowano przez

31 marca 2022 roku mija termin na przekazanie do WIOŚ przez zarządzającego składowiskiem odpadów wyników monitoringu składowiska odpadów przeprowadzonych w roku 2021.
Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany prowadzić monitoring składowiska odpadów we wszystkich fazach jego funkcjonowania (przedeksploatacyjnej, eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej). Do fazy eksploatacyjnej składowiska odpadów zalicza się okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia jego rekultywacji.

Zakres, czas i częstotliwość oraz sposób i warunki prowadzenia monitoringu składowiska odpadów szczegółowo określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30.04.2013 r. w sprawie składowisk odpadów (Dz.U. z 2013r., poz.523). Wyniki monitoringu należy przekazywać w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego po zakończeniu roku, którego te wyniki dotyczą (art. 124, ust. 5 ustawy o odpadach).
Uwaga: zagrożone karą aresztu albo grzywny (art. 189, ust. 2, pkt 9). #odpady #składowisko #WIOŚ

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20130000523